"Hoeperdepoepie hollikedee en heej is dan weer die rrrat van Rrradio Heideroosje!" Veel mensen in Venlo en wijde omgeving zullen met weemoed terugdenken aan de overgetelijke luisteruurtjes die Radio Heideroosje hen begin jaren tachtig bezorgd heeft.

Voormalig taxichauffeur Herman Faessen (1936) uit de Schutroestraat was in Genooi populair. Hij was secrataris van de jeugdafdeling van voetbalclub Venlo en in 1980 prins bij VV De Gaaskaetel. Een heldenstatus kreeg hij toen hij in datzelfde jaar een eigen radiozender begon. "Eigenlijk was het mijn idee", werpt zijn weduwe, Joke Faessen-Schattevoet, dertig jaar na dato tegen. "In Venlo was op dat moment al een piraat actief, maar die was in Genooi slecht te ontvangen. Ik dacht toen: "Dan beginnen we toch zelf!". Joke voegde daad bij het woord, ze stapte de elektronicawinkel van Baur aan de Geldersepoort binnen om een 'bakkie' te kopen. Ze kreeg te horen dat wat ze wilde gaan doen niet mocht. "Toen kreeg ik er pas écht zin in", bekent Joke met twinkelende ogen. "Ik liet in Helmond een zndertje ter grootte van een luciferdoosje maken. Grammofoon, mengpaneel, microfoons..."

Op 23 maart 1980 zette Herman Faessen alias De Rat voor de eerste keer de schakelaar om en trompetterde de ether in: "Hoeperdepoepie hollikedee en heej is dan die Rrrat van Rrradio Heideroosje!". Na de herkenningsmelodie 'Oh Heideroosje' van De Havenzangers volgde een keur

aan Hollandse smartlappen en Duitse schlagers. Vanaf dat moment was het elke dag raak. Van 09:00 uur tot 14:00 uur. Radio Heideroosje was in Venlo het gesprekvan de dag. Op de bouw, in de fabriek, op kantoor, in het ziekenhuis, ja zelfs op het politiebureau werd afgestemd op 100.8 Mhz. Door mensen die niets van de Engelse 'rimram' van Hilversum 3 moesten hebben. De telefoon stond roodgloeiend. Assistentes met schuilnamen zoals 'Pintje', 'Penke', 'Klapruëske', 'Dekselke', 'Witte Vlinder', 'Lady Erwtje', 'Maja de Bij', 'Disco Johnny' en 'Kleine Muis' noteerden ijverig verzoeknummers en zongen tussen het werk door uit volle borst mee. Joke ('Heideroosje') zorgde voor koffie en andere drankjes. Toos Roulaux-van Hoek ('Klapruëske') denkt nog vaak terug aan haar tijd op het 'callcenter' van De Rat. "De Rat had de nieuwste platen. Die kreeg hij van

artiesten, zoals de Vrijbuiters. Zij hadden hun succes aan hem te danken gehad. Over (be)danken gesproken... Er ging geen dag voorbij of er werden attenties bezorgd: bloemen, kratten bier, vlaaien, sjasliek... We wisten daar wel raad mee."

De PTT maakte het De Rat knap lastig. Een dankbaar thema voor de optocht in Genooi.

De gemeente politie had intussen de handen vol aan De Rat. Keer op keer moesten ze uitrukken om zijn uitrusting (waarde rond fl. 2000,-) in beslag te nemen.De agenten waren de voordeur nog niet uit of aan de achterzijde werd vervangende apparatuur, geschonken door sympathisanten naar binnen gedragen. Vijftien keer moest De Rat

zich voor de rechter verantwoorden en raakte hij zijn zender kwijt. Twee keer kreeg hij een geldboete. Een keer moest hij 'brommen': 25 weken in Evertsoord en drie weken in Grave. Telkens kwam De Rat terug, En hij zou dat blijven doen, zo verzekerde hij, totdat Venlo een legale lokale zender had die plaatjes voor gewone mensen zou draaien. Radio Heideroosje was niet alleen een hobby, maar ook een lucratieve business. De Rat kreeg maandelijks een flink bedrag aan reclamegeld binnen. Rijk werd hij er niet van. Hij kocht er nieuwe platen voor. Wat hij over had schonk hij aan mensen die het harder nodig hadden. Het sprookje van Radio Heideroosje duurde al met al zo'n anderhalf jaar. Toen de Stadsomroep het levenslicht zag, stopte De Rat. De PvdA zette hem vervolgens op de lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen. Hij was zo populair dat hij bijna met voorkeurstemmen gekozen werd. Met zijn gezondheid ging het intussen niet al te best. Begin jaren 1990 kreeg De Rat een eerste hartaanval. Niet lang daarna kwam hij te overlijden.

'Arrivederci... Aufwiedersehen, Hongtjingtjangfoengfang en hoije dan...

Radio Heideroosje was niet de enige etherpiraat in Venlo. Omstreeks dezelfde tijd waren actief: 'La Paloma', 'Honolulu', 'Massimo', 'De Zwarte Kat', 'Manuela', 'Buitenzorg', 'Korenbloem' en 'Bravo Bravo'. Geen van allen kon qua populariteit tippen aan Radio Heideroosje.

De Rat was een radde prater, of zou hij zelf zeggen: 'n alde täöt. Een letterlijke weergave van een radiospelletje dat hij ooit voor Radio Heideroosje - uiteraard in Venloos dialect - aankondigde. Ofwel: hoe zeg ik met zoveel mogelijk woorden... bijna niets...

"Jodalee, jodaliejee. Ik môt 'n plaetje dreie, hebbe ze gezag en det meug geej raoje. Ik gaon det nôw op miene pattefoon smiéte. En dan môt geej det plaetje raoje. Daegene dae det plaetje raojt, ha, ha ze niet noow al aan ut belle en ik heb de plaat nog gaar neet gedreid. Ha, ha, holliekedee hoeperdepoepie, geej kint ôs belle euver de tillefoon. Geej belt dus maar röstig met ôgge tillefoon naor ôzze tillefoon. Dan dreit geej op ôgge tillefoon 40595 en dan kint geej det plaetje raoje wat nôw geit dreie. As ut plaetje aaf is geloupe, dan kint geej neet miër raoje, want dan is ut aafgeloupe, hè. Dus allei ônder daen tiéd det de plaat dreit. As de plaat dreit en die is aafgeloupe die plaat, en geej ziet aan de tillefoon en die plaat dreit, is ut aafgeloupe. Dus as weej niks miër huure en as geej niks miër huurt door ôgge radio, tenminste as die plaat is aafloupe, dan telt ut neet miër. Det is toch duudelik. In idder geval ônder daen tiéd dus det die plaat dreijt, dan môt geej zegge wie det plaetje het, de zanger, de titel van de plaat en ut aantal toere van de plaat. En dus wae ut zingk. En in daen tiéd det ut plaetje löp, kint geej door de tillefoon raoje en zegge det is det, det en det. Dao gaon we haer, let op. De winnaar, det is d'r maar eine, dus neet miër, dae krieg - morgemiddaag aafhaole, neet iërder - 'n doës bônbôns. Dus 'n doës bônbôns veur daegene, dae ut plaetje noow raojt".